Wat zijn de wonderen van Onze Lieve Vrouw?

Kent u een wonder van Onze Lieve Vrouw van Aparecida? Sinds haar beeltenis door vissers uit het water is gehaald, verleent zij genaden aan hen die tot haar bidden. Haar eerste wonder was dat zij de inwoners van Guaratinguetá een overvloedige visvangst schonk in een tijd dat de visvangst niet gunstig was.

Vanaf dat moment werden haar wonderen doorgegeven aan het volk en kreeg ze elke dag nieuwe toegewijden. Haar faam voor het verlenen van genaden was zo bekend dat zelfs vorsten haar smeekbeden deden. Prinses Isabel vroeg Onze Lieve Vrouw van Aparecida om de mogelijkheid om zwanger te worden.

Nadat hij geslaagd was, gaf hij uit dankbaarheid en devotie de beeltenis van de heilige de blauwe mantel met het gouden borduursel en de gouden kroon met diamanten en robijnen, die tot op de dag van vandaag op de beeltenis staat. Lees dit artikel en ontdek meer details over de geschiedenis van Onze Lieve Vrouw van Aparecida, de patrones van Brazilië.

Geschiedenis van Onze Lieve Vrouw Aparecida

Er zijn vele mysteries die teruggaan tot het moment dat het beeld van de heilige in 1717 uit het water van de rivier Paraíba do Sul werd gehaald. Verhalen over overvloed in tijden van schaarste, wonderen met prinses Isabel en het begin van een ware devotie die vandaag de dag jaarlijks miljoenen gelovigen naar de Basiliek van Aparecida trekt. Leer nu meer over de geschiedenis van de beschermvrouwe van Brazilië en haar belangrijkste mysteries.

Het wonder in de verschijning van Onze Lieve Vrouw

Het was het jaar 1717, toen de heerser van het kapittel van São Paulo en graaf van Assumar op weg was naar Vila Rica voor enkele afspraken. Pedro Miguel de Almeida Portugal e Vasconcelos, zou door het stadje Guaratinguetá komen, wat de bevolking zeer opgewonden maakte.

Er was zoveel geluk dat de plaatselijke bevolking besloot een banket te houden voor de entourage die daar zou langskomen, waardoor de vissers naar de rivier gingen op zoek naar vis. De visitatie vond plaats in oktober, een tijd die niet gunstig was voor de visserij, maar toch gingen de drie uitgekozen vissers die dag naar de rivier.

In de boot zaten Domingos Garcia, João Alves en Felipe Pedroso, die baden tot de Maagd Maria en haar vroegen hen te beschermen tijdens de reis en hen in staat te stellen veel vis te vangen. De vislocatie was de rivier Paraíba do Sul, waar de vissers urenlang hun netten uitgooiden op zoek naar vis. Verschillende pogingen waren tevergeefs.

Na zoveel tijd en bijna zonder hoop wierp Johannes zijn net uit en vond het lichaam van het beeld van Onze Lieve Vrouw. Hij bracht het naar de boot en toen hij het net een tweede keer wierp, slaagde hij erin het hoofd te vinden. Toen het beeld compleet was, konden de vissers het niet meer verplaatsen, het werd te zwaar.

Hun netten, die in de rivier werden gegooid, vulden zich met vis. De boot werd zo zwaar dat de vissers moesten terugkeren naar de oever van de rivier Paraíba om het kleine bootje niet te laten zinken. Deze gebeurtenis werd beschouwd als het eerste wonder van Onze Lieve Vrouw van Aparecida.

Devotie tot Onze-Lieve-Vrouw van Aparecida

De devotie tot Onze Lieve Vrouw van Aparecida ontstond organisch onder de gelovigen. Na de gebeurtenis in de rivier Paraíba liet de visser Felipe Pedroso, die deel uitmaakte van het trio vissers, het beeld achter in zijn huis en stond de bevolking van de stad toe het te bezoeken. De gelovigen baden knielend de rozenkrans aan de voet van de heilige en de genaden werden geschonken.

De overvloed aan vis in de Paraíba rivier verspreidde zich en elke dag werden meer mensen toegewijden van Nossa Senhora Aparecida. De roem om haar wonderen was in al die jaren bekend bij duizenden mensen en maakt dat haar gelovigen elk jaar naar het heiligdom gaan op zoek naar dankbaarheid.

Eerste kapel

Gedurende vele jaren na haar verschijning bleef de beeltenis van Onze Lieve Vrouw van Aparecida in het huis van de vissers die haar vonden. In het jaar 1745 werd een kerk gebouwd op de top van de Coqueiro heuvel, waar het nieuwe huis van de heilige zou komen.

De kapel van Coqueiros had haar eerste viering op 26 juli 1975, en vanaf dat moment erkende de katholieke kerk de cultus van Onze Lieve Vrouw van Aparecida.

Kroon en mantel van Onze-Lieve-Vrouw van Aparecida

Haar gouden kroon en geborduurd gewaad waren een geschenk van prinses Isabel. De prinses had ernstige vruchtbaarheidsproblemen, wat resulteerde in enkele spontane abortussen tijdens haar leven. Zelfs met deze sterfgevallen verloor ze nooit haar geloof en bad ze vurig tot Onze Lieve Vrouw van Aparecida. Na vele pogingen slaagde prinses Isabel erin 3 kinderen te krijgen: Pedro, Luiz Maria en Antonio.

De prinses bracht twee bezoeken aan het heiligdom waar het beeld stond. De eerste was in 1868, toen zij de heilige een blauwe mantel aanbood met daarin de 21 Braziliaanse staten van die tijd. Bij haar tweede bedevaart naar het heiligdom in 1884 bedankte prinses Isabel de heilige en gaf haar een gouden kroon bezet met robijnen en diamanten, die zij tot op heden draagt.tegenwoordig.

Redemptoristische Missionarissen

De Redemptoristische Missionarissen zijn een groep die het geesteskind was van de Italiaan Alfonso de Liguori, die streefde naar evangelisatie van de armen en verlatenen. In 1984 kwamen zij in Brazilië aan, op verzoek van bisschop Joaquim Arcoverde, om het Heiligdom van Aparecida onder hun hoede te nemen en hulp te bieden aan de pelgrims die in de regio aankwamen.

In het begin bleven ze alleen in de omgeving van het heiligdom om de pelgrims te verzorgen, maar in de loop der jaren begonnen ze het hele land af te reizen om de gelovigen van Onze Lieve Vrouw van Aparecida op te zoeken, om het goede nieuws en de genaden van de heilige mee te nemen en de gelovigen die ver weg woonden dichter bij haar te brengen.

Kroning en gunsten

Hoewel zij haar kroon in 1184 cadeau kreeg van prinses Isabel, vond haar kroning in werkelijkheid jaren later plaats. Tijdens een plechtige ceremonie op 8 september 1904 werd Onze Lieve Vrouw van Aparecida voor het eerst gekroond door een vertegenwoordiger van de paus die in Brazilië was.

Na deze ceremonie verleende de paus enkele gunsten aan het heiligdom van Aparecida. Vanaf die datum werd de mis opgedragen aan Onze Lieve Vrouw van Aparecida en werden aflaten verleend aan pelgrims naar het heiligdom.

De basiliek en de stad

Het beeld van Onze Lieve Vrouw van de Ontvangenis Aparecida werd gevonden in de stad Guaratinguetá, in São Paulo. Jarenlang verbleef het in vissershuizen, totdat het naar de eerste kapel in Morro dos Coqueiros ging. In de loop der jaren ontstond de wijk Aparecida, die pas eind jaren twintig van de vorige eeuw van Guaratinguetá werd losgemaakt.

Op 17 december 1928 keurde staatspresident Júlio Prestes de wet goed die Aparecida tot gemeente verklaarde.

Onze Lieve Vrouw Aparecida, Koningin en beschermvrouwe van Brazilië

Onze Lieve Vrouw van Aparecida werd in 1904 tijdens een plechtige ceremonie gekroond, maar haar titel van koningin en beschermvrouwe van Brazilië kwam pas jaren later. Tijdens een Mariacongres vroeg Dom Sebastião Leme, die toen kardinaal-aartsbisschop was, de Heilige Stoel om Onze Lieve Vrouw tot beschermvrouwe van Brazilië te verklaren.

In 1930 kende Paus Pius XI, tijdens zijn bezoek aan Brazilië, de titel van koningin en beschermvrouwe van Brazilië toe aan Onze Lieve Vrouw van de Ontvangenis Aparecida.

Roos van Goud

De gouden roos is een erkenning van de paus aan een plaats van devotie. Pausen sturen dit geschenk als teken van toewijding en liefde naar de plaatsen waar zij een bepaalde voorkeur voor hebben. Daarom kunnen zij bij een bezoek aan verschillende heiligdommen over de hele wereld die plaats een gouden roos aanbieden, die in het Vaticaan wordt gemaakt en gezegend. De roos wordt gebruikt omdat zij wordt beschouwd als de koningin der bloemen.

Onze Lieve Vrouw van Aparecida bezit momenteel drie gouden rozen, aangeboden door de volgende pausen:

Paus Paulus VI - 1967;

Paus Benedictus XVI - 2007;

Paus Franciscus - 2017.

Nieuwe basiliek

De bouw van de nieuwe basiliek begon op 11 november 1955. De eerste mis had echter al jaren eerder plaatsgevonden, in 1946, toen op 10 september 1956 de eerste steen werd gelegd.

Het einde van de bouw gebeurde in 1959, maar de heilige werd pas op 3 oktober 1982 uit de Basiliek overgeplaatst. Vanaf dat moment verhuisde Onze Lieve Vrouw van Aparecida naar de Nieuwe Basiliek.

Een eenvoudige en populaire devotie

De devotie tot Onze Lieve Vrouw van de Ontvangenis Aparecida verscheen op een eenvoudige manier. De vissers die haar uit het water haalden, begonnen te vertellen over het wonder van de vis en trokken zo de aandacht van de buren die in de buurt woonden. Sindsdien zijn de verhalen over de wonderen van mond tot mond, van generatie op generatie, doorgegeven en hebben al die jaren steeds meer toegewijden gebracht.

Sommige heiligen hebben hun gelovigen aangetrokken door verschijningen, zoals Onze Lieve Vrouw van Fatima. Bij de patrones van Brazilië werd deze liefde en devotie geboren uit de beproevingen van de heilige in momenten van smeekbede en nood.

De wonderen van Onze Lieve Vrouw

Enkele opmerkelijke wonderen maken deel uit van de geschiedenis van Onze Lieve Vrouw, van de verschijning van vissen tot de genezing van blindheid. Leer nu over de zes bekendste wonderen van Onze Lieve Vrouw van Aparecida!

Wonder van de kaarsen

Sinds ze in oktober 1717 uit het water werd gehaald, begonnen trouwe mensen elke dag voor haar te bidden. Een van de vissers die haar uit de rivier haalde, bewaarde het beeld ongeveer vijf jaar in zijn huis voordat hij het doorgaf aan zijn zoon. De erfgenaam bouwde een klein altaar in zijn eigen huis, zodat hij en de mensen van het dorp hun gebeden konden opzeggen.

Rond 1733 baden de bewoners van de wijk elke zaterdag de rozenkrans voor het beeld van Onze Lieve Vrouw van Aparecida. Op een zaterdagmiddag gingen de twee kaarsen van het altaar op mysterieuze wijze uit. De aanwezige gelovigen waren geschokt door de situatie en voordat ze zelfs maar konden proberen de kaarsen weer aan te steken, stak een lichte bries de plek binnen en ontstak de kaarsen op het altaar weer.

Wonder van het blinde meisje

In 1874, in een stad in het binnenland van São Paulo genaamd Jaboticabal, woonde Dona Gertrudes met haar man en haar ongeveer 9 jaar oude dochter die slechtziend was. Het meisje kende het verhaal van Onze Lieve Vrouw en wilde weten waar de beeltenis werd bewaard. Zonder nadenken deed de familie er alles aan om hun dochter deze reis te bezorgen.

Het was ongeveer drie maanden reizen tot ze de plaats bereikten waar het beeld stond. Onderweg ondervonden ze veel moeilijkheden, maar ze verloren nooit het geloof. Lopend over de zandweg, meters verwijderd van de kapel, staarde het meisje naar de horizon en riep naar haar moeder: "Kijk, mama, de kapel van de Heilige!

Wonder van de kettingen

Enkele jaren nadat de kapel in 1745 was gebouwd, was het voor de gelovigen gebruikelijker en gemakkelijker om de plaats te bezoeken om hun smeekbeden tot de heilige te richten. Met Zacarias was het niet anders, hij was een oude slaaf die veel geslagen werd omdat zijn werk niet meer zo rendabel was als voorheen.

Op een dag bond de meester van de boerderij Zacharias' vuisten vast en hij wist dat hij opnieuw geslagen zou worden, alleen was hij deze keer bang dat hij het niet zou overleven. Op dat moment van wanhoop herinnerde Zacharias zich de heilige en dacht dat ze hem zou helpen omdat ze dezelfde kleur had als hij. Dus vluchtte de slaaf naar de kapel van Morro dos Coqueiros op zoek naar de clementie van Onze Lieve Vrouw.

Toen Zacharias door de deur van de kapel ging, vielen zijn ketenen op de grond. Bij het zien van dit tafereel was de rentmeester in een staat van shock. Toen ze terugkeerden naar de boerderij, was Zacharias bevrijd en kon hij de plaats zonder een schrammetje verlaten.

Wonder van de ongelovige ridder

Een in Cuiabá geboren ruiter trok met zijn paard over de wegen van Brazilië. Toen hij door de streek kwam waar tegenwoordig Aparecida heet, zag hij een menigte gelovigen bij de kapel waar de heilige zich bevond. Toen hij die situatie zag, begon hij de mensen daar te bespotten en, niet tevreden, besloot hij te bewijzen dat het allemaal een leugen was door met zijn paard de plaats te betreden.

Toen het paard zijn eerste poot in de kapel zette, bleef zijn hoef aan een steen hangen, waardoor deze ruiter op de grond viel. Dit teken was voor hem voldoende om de kracht van de heilige te begrijpen die daar voor hem stond. Sinds die dag werd de ongelovige ruiter een toegewijde van Onze Lieve Vrouw van Aparecida.

Wonder van de jongen in de rivier

De vader en zijn zoon besloten te gaan vissen, maar op deze gekozen dag was de stroming erg sterk, waardoor het vissen gevaarlijk werd. Ze stapten in de kleine boot en gingen de rivier op. Omdat het water traag was, liet de boot uiteindelijk zijn zoon in het water vallen.

De visser wist dat als hij achter zijn zoon aan het water in zou gaan, hij ook door het water zou worden meegesleurd; op dat moment vroeg hij Onze Lieve Vrouw van Aparecida om zijn zoon te redden.

Op dat moment werd de rivier rustig en werd zijn zoon niet langer door de sterke stroming meegevoerd. Het was alsof iets hem aan de oppervlakte hield zodat hij niet zou verdrinken. De visser slaagde erin zijn zoon terug in het bootje te trekken en beiden keerden veilig terug naar hun huis.

Wonder van de man en de jaguar

Tiago Terra was die dag vroeg van huis vertrokken om te gaan jagen, en na een lange frustrerende dag van tevergeefs proberen, was Tiago teruggekeerd naar zijn huis zonder enige munitie om zich te beschermen tegen de gevaren van het woud. Halverwege kwam hij een boze jaguar tegen, en de plaats waar hij zich bevond was onmogelijk voor hem om voor dat beest te vluchten om zichzelf te redden.

Uit wanhoop wierp hij zich op zijn knieën op de grond en vroeg Onze Lieve Vrouw van Aparecida hem te beschermen en hem uit die situatie te bevrijden. De jaguar kalmeerde en ging terug het bos in zonder de arme jager pijn te doen.

Doet Onze Lieve Vrouw van Aparecida nog steeds wonderen?

Nadat ze uit het water van de rivier Paraíba do Sul was gehaald, verrichtte Onze Lieve Vrouw van Aparecida vele wonderen voor degenen die haar aanriepen.

De beroemdste wonderen zijn die welke de gelovigen gewoonlijk vereeuwigen, maar verschillende genaden worden in stilte verleend, voor wie echt gelooft. Daarom zien we elk jaar in de kranten de grote bedevaarten naar het Heiligdom van Aparecida, waar de gelovigen naartoe gaan om te danken voor de genade die zij in hun leven hebben verkregen.

Er zijn verschillende meldingen van ziekten die zelfs zonder het geloof van artsen zijn genezen, bevrijdingen van angst, voorspoed in het leven, naast andere wonderen. Zo blijft de patrones van Brazilië zorgen voor wonderen in het leven van haar gelovigen!

Om een genade van Onze Lieve Vrouw van Aparecida te krijgen, moet je veel geloof hebben, met heel je hart vragen en bidden dat zij voor je bemiddelt.